Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης

“Ο χρόνος που αλλάζει τους ανθρώπους, δεν αλλάζει την εικόνα που έχουμε διατηρήσει για αυτούς.”

Marcel Proust

Το “Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης” είναι ένα μυθιστόρημα του 1996 από την Σώτη Τριανταφύλλου, ένα από τα πρώτα της έργα και από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία της δεκαετίας του 1990.

Το βιβλίο

Χρονικά το βιβλίο τοποθετείται στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Είναι η εποχή που η ανώνυμη αφηγήτρια του βιβλίου ξεκινά να μας παραθέτει σε βάθος 7 χρόνων μια ιστορία την οποία παρατηρεί και συνάμα συμμετέχει σ’ αυτή γύρω απ’ τα αγαπημένα της εκείνη την εποχή άτομα, με τα οποία συναναστρέφονταν είτε ήταν φίλοι είτε εραστές ή απλά γνωστοί της.

Η ιστορία είναι ένα ταξίδι για τη ζωή, τη φιλία τον έρωτα και τα ξέφρενα πάρτι στην Νέα Υόρκη. Η εφηβική αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο και γεμίζει τις νύχτες της παρέας με χαρά, έρωτα και νεανικές ανησυχίες, μέχρι τη στιγμή που το πάρτι τελειώνει κι όλοι επιστρέφουν στις φτωχογειτονιές της Νέας Υόρκης, στις οποίες υπάρχουν τη μέρα κάνοντας υπομονή ώσπου να έρθει ξανά η νύχτα.

Έχοντας σαν τρίτο πλάνο τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που συνόδευαν εκείνη την εποχή, οι ήρωες του βιβλίου διαγράφουν της δικιά τους εναλλακτική πραγματικότητα σε παράλληλη τροχιά με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους της πόλης. Κάποια στιγμή όμως τα πράγματα ξεφεύγουν, οι ρυθμοί επιταχύνονται και οι λάθος επιλογές αποβαίνουν μοιραίες.

Όλα αυτά με φόντο τη χαοτική μητρόπολη του “μεγάλου μήλου”, της πόλης που ποτέ δεν κοιμάται, αλλά πάντα δονείται σε φρενήρεις ρυθμούς που ορίζουν το “ακολουθείς” ή “καταστρέφεσαι”, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το ένα δεν θα φέρει μοιραία το άλλο κάποια στιγμή. Μέσα από ένα εφτάχρονο ανεξέλεγκτο χάος γεμάτο νύχτα, αλκοόλ και ναρκωτικά, η λύτρωση της ανώνυμης αφηγήτριάς μας θα επέλθει από τις φιλίες (που ίσως να μην κρατούν για πάντα) και τους έρωτες (που κι αυτοί το ίδιο), που θα της διδάξουν την αξία της πραγματικής αγάπης και του απόλυτου ιδανικού που ονομάζεται άνευ όρων έρωτας.

Οι μέρες οι ανέμελες
Οι νύχτες οι εφήμερες
Ατέλειωτα σουλάτσα με τ’ αμάξι
Πρόσωπα εκστατικά
Πικάπ στη διαπασών
Μια ντόπα ευτυχίας
Μία οσμή θανάτου.

…ΕΚΣΤΑΣΗ!!!

Γιγαντιαία πάρτι
Στιγμιαία ευτυχία
Παύλα και τελεία
Χωρίς λόγο
Χωρίς αιτία
Μόνο μια αφορμή…

Αυτό είναι και το πιο σημαντικό που παίρνει μαζί στην μετέπειτα ζωή της, όταν τελικά τα εφτά χρόνια τελειώνουν, οι φίλοι χάνονται και η Νέα Υόρκη είναι πια μια γλυκόπικρη ανάμνηση.

Το εν λόγω ανάγνωσμα είναι βασισμένο σε ένα μεγάλο μέρος του στις προσωπικές εμπειρίες της Σώτης Τριανταφύλλου, όπως δήλωσε η ίδια. Είναι γραμμένο στη χρυσή εποχή της και ίσως το πιο εκφραστικό και συναισθηματικό έργο της.

Η γλαφυρή πένα της δημιουργεί το σκιερό γλυπτό της μητρόπολης της Νέας Υόρκης μέσα από καταστάσεις ξέφρενες, μελαγχολικές, χαρούμενες, έντονες και πάνω απ’ όλα μοναδικές. Μια ελληνική ραγισμένη καρδιά χαμογελά κάτω απ’ τον αμερικάνικο γκρίζο ουρανό. Ταξιδέψτε μαζί της μ’ αυτό το μακροχρόνιο οδοιπορικό απ’ τη νυχτερινή καρδιά της Νέας Υόρκης ως την ερειπωμένη φτωχική άκρη της.

Διαβάστε το ένα ήσυχο Βράδυ Σαββάτου, σε όποια άκρη της πόλης κι αν βρίσκεστε…

Αφήστε ένα Σχόλιο

Scroll to Top