“Και κάθε ξεχωριστή ετοιμοθάνατη χόβολη σκόρπισε το φάντασμά της στο πάτωμα.”
Edgar Allan Poe
Οι ταινίες που ανήκουν στην κατηγορία “τρόμου – horror”, έχουν στόχο να δημιουργήσουν στον θεατή συναισθήματα τρόμου, φόβου, φρίκης, έκπληξης και σοκ, χρησιμοποιώντας ψυχολογικά τρικ ή οπτικά μέσα. Στην αρχή του κινηματογράφου, η έμπνευση αντλούνταν από χαρακτήρες βιβλίων των αρχικών masters της λογοτεχνίας γοτθικού και αρχέγονου τρόμου: Edgar Allan Poe, Bram Stoker, Mary Shelley.
Αυτό το είδος έχει αντέξει εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Ο κύριος λόγος που συμβαίνει αυτό είναι το πως εξιτάρει τον κάθε θεατή. Όλοι βλέπουν ταινίες τρόμου, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο. Υπάρχουν όμως μόνο δύο βασικές κατηγορίες θεατών: αυτοί που τρομάζουν με ότι κι αν δουν κι αυτό τους αρέσει και το συνεχίζουν, και οι εθισμένοι στο είδος που δεν τρομάζουν με τίποτα, είναι όμως λάτρεις για λόγους που αφορούν την εικόνα, τη φωτογραφία, την εξέλιξη μιας σκηνής, τις ατάκες, τη μουσική, τα οπτικά εφέ, την ιστορία και τη σύγκρισή της με προηγούμενες ή επόμενες συνέχειες, ή ακόμη και με παρόμοιες ταινίες του είδους.
Η πλοκή αυτών των ταινιών ποικίλει ανάλογα με το θέμα που ασχολείται κάθε ταινία. Όλες όμως στοχεύουν στο να ενεργοποιήσουν τους κρυφούς εφιάλτες του κάθε θεατή. Τα υποείδη της κατηγορίας αυτής είναι πάρα πολλά. Είτε όμως πρόκειται για μια ρεαλιστική ιστορία, που πολλές φορές βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, είτε σε κάτι απολύτως φανταστικό που είναι επινόηση κάποιου ή κάποιων ανθρώπων, το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ο άμεσος ή έμμεσος τρόμος που δημιουργεί για να πετύχει το σκοπό της και να κερδίσει τα εύσημα. Με το πέρασμα των χρόνων και την επινόηση καινούργιων και πολύ σύγχρονων μέσων κινηματογράφησης, αλλά και της εξέλιξης των οπτικών εφέ, οι ταινίες αυτές έγιναν πιο ευφάνταστες, αρκετά πιο τρομακτικές-φρικιαστικές και σε πολλές περιπτώσεις άγγιξαν και τα όρια του υπερρεαλισμού.
Παρόλα αυτά όταν οι σεναριογράφοι επέρχονται σε δημιουργικό κορεσμό αναζητούν έμπνευση στα κλασσικά. Εξ ου και όλα αυτά τα remake και reboot ή spin-off και origin, που στοχεύουν στο να ξανά πουλήσουν και στο να αναθερμάνουν τη σχέση του θεατή με το συγκεκριμένο είδος.
Οι ταινίες τρόμου είναι ένα αμφιλεγόμενο είδος. Ξυπνά στο θεατή αρχέγονα και πρωτόγονα ένστικτα που πολλές φορές δεν θα ήθελε να ξυπνήσουν. Παρόλα αυτά όμως τίποτα δεν είναι καλύτερο απ’ το να μαζέψεις την παρέα σου, να παραγγείλεις απ’ έξω, να σβήσεις τα φώτα και πριν η ταινία ξεκινήσει να τσακωθείς με την παρέα για το ποιος θα έχει το τηλεκοντρόλ. Μπορείτε ελευθέρα να μας γράψετε κάτω στα σχόλια, με τι θα θέλατε να ασχοληθούμε απ’ το συγκεκριμένο είδος. Θα το ψάξουμε εμείς για εσάς και θα σας ενημερώσουμε με ένα καινούργιο άρθρο.
“Ο κόσμος πιστεύει ότι πρέπει να είμαι πολύ περίεργος άνθρωπος. Αυτό δεν είναι σωστό. Έχω την καρδιά ενός μικρού αγοριού. Είναι σε ένα γυάλινο βάζο στο γραφείο μου.”
Stephen King
